Tijdens het hardlopen achterom kijken is niet verstandig. Het is een makkelijke manier om op je snufferd te gaan. Hier op het blog is het wat makkelijker om achterom te kijken, naar het afgelopen jaar. 2023.
Het achterom kijken begint dan ook een jaar terug – met de vooruitzichten die er voor 2023 waren. Want, 2023 moest een geweldig jaar worden!
2023 – alles draaide om de Nederlandse Kampioenschappen 100 kilometer
Waar ik in 2022 vooral bezig was om mijn afstanden op te schroeven, onderweg naar die 100 kilometer wedstrijd, begint 2023 met het echte werk.
De Sukerbiettrail was een zware editie. Goed afzien met -voor Nederlandse begrippen- aardig wat hoogtemeters. Toch is 25km niet echt de uitdaging, alleen ging ik hem als tempotraining lopen. 25km trail met hoogtemeters binnen 2 uur loop ik niet vaak.
Dat deed ik namelijk ter voorbereiding van de B-race van 2023. Noem dat maar de lakmoestest voor de 100km. Want, als ik de Sallandtrail kon volbrengen, dan wist ik dat de 100km ook zou lukken.
Waarom de Sallandtrail een succes werd, met een DNF
Dit zou de vooralsnog langste afstand ooit worden die ik gelopen heb. Nog nooit eerder een 50 mijl (iets meer dan 80km) gerend.
Het werd een Did Not Finish. Bij 65 kilometer was ik er echt, maar dan ook echt klaar mee. Ondanks het mooie cadeautje van de winterse omstandigheden met sneeuw. Bekijk en lees dat hier.
Toch is deze DNF een hele belangrijke reden waarom het finishen bij de NK 100km van de RUNWinschoten gelukt is. Naarmate de DNF wat langer achter me begon te liggen werd ik me er meer en meer bewust van dat ik uitgestapt was om mentale reden.
Het was een goede keuze destijds om te stoppen. Ik heb daar nooit spijt van gehad, al vond ik het natuurlijk wel erg jammer. Na de RUNWinschoten was ik er zelfs blij mee dat de Sallandtrail een Did Not Finish geworden was. Het uitstappen heeft me zoveel sterker gemaakt. Een goede ervaring dus.
Verbazingwekkend PR op de marathon in Enschede
De marathon zou een trainingsrun worden. Een maand na de Sallandtrail en ik voelde me OK. In 2022 had ik een PR op de marathon gezet bij de Rothaarsteig. Een trailmarathon met 800 hoogtemeters. Met 3:45 en 22 seconden was dat een straffe tijd.
Dat betekende ook dat een wegmarathon zonder hoogtemeters echt wel sneller kan. Zelf vond ik dat 3:30 dan wel haalbaar moest zijn.
Maar niet in Enschede.
Het liep anders – letterlijk. Dat kan je in dit blog lezen.
Met een negative split van ruim 13 minuten stond er een PR goed onder 3:30. Dat had zelfs ik niet gedacht bij de start.
Na de DNF bij de Sallandtrail gaf dat weer moed! Op naar een lange trail als voorbereiding.
Krijtlandtrail – geweldige route, bagger organisatie
65 kilometer door Zuid-Limburg rennen. Dat betekent hoogtemeters! Prima als voorbereiding voor de A-race, die 100 kilometers.
Het was een warme dag in juni. Dat gecombineerd met de hoogtemeters zorgde ervoor dat het een lange race was. Niet snel, wel veel tijd ‘op de benen’ (ruim 9 uren). Dat bleek – helemaal achteraf, prima te zijn qua voorbereiding!
Het verhaal van de Krijtlandtrail lees je hier.
Twee belangrijke redenen waarom dit zo’n goede voorbereiding was. In de eerste plaats de temperatuur en als tweede heb ik minstens de helft in m’n uppie gelopen.
En je gaat dan wel heel erg veel met jezelf praten. Dat vraagt om mentale kracht. Dat wat ik tekort kwam bij de Sallandtrail speelde me dit keer geen parten. Dezelfde 65km, dubbele hoogtemeters.
Het kon nog warmer – de Vechtdaltrail
Het was tropisch warm. Niet de beste omstandigheden om een snelle 50km te willen rennen. Achteraf gezien ook gunstig, maar op de dag zelf toch minder fijn.
Dit jaar heb ik wederom een vlog gemaakt van de Vechtdaltrail – en mooie foto’s en die staan in het verslag.
Deze run ben ik niet heel verstandig bezig geweest, als ik er aan terugdenk. Oververhitting was wel heel erg dichtbij. Dit zeg ik omdat het na de finish ruim een half uur duurde voor ik me weer ‘een beetje normaal’ voelde. Dat was wel heel erg lang. Ik voelde me dan ook echt slecht.
De kans is groot dat ik op het randje zat.
Die hitte is echt verraderlijk – want je hebt het zelf gewoon niet door, omdat het opwarmen van het lijf langzaam gaat. Ook deze ervaring was goed om mee te nemen naar de 100km.
Blunderen bij een 3000 meter wedstrijd
Dit verhaal blijft grappig en raad ik je dan ook aan om even te lezen. Het maakt mij iedere keer weer aan het lachen in ieder geval.
Resultaat was wel dat ik, slechts 4 dagen na de 50km van de Vechtdaltrail, een PR op de 3000 meter wist binnen te halen. Totaal onverwacht, maar ergens gaf het wel aan dat m’n trainingen vruchten af begonnen te werpen. Dat is een goed teken, 2 maanden voor de A-race.
De laatste krachtmeting voor de RUN Winschoten
Er stond nog één uitdaging op de agenda. Een laatste ’training’ voor ik los mocht op de 100km. Een marathon in het buitenland. Tegelijk een leuk weekendje weg.
Monschau is een idyllisch plaatsje net onder Aken, In Duitsland en aan de Belgische grens. Hier liep ik dus een marathon met wat hoogtemeters, een mooie laatste training. Ach, om dan ook nog op het podium terecht te komen is helemaal leuk!
Trots op de 9e plek bij het NK
Ja, ik draai er niet omheen. Meedoen aan een NK kan/doet niet iedereen. Ik wel.
Als je dan ook nog eens een Top 10 plek bemachtigd (mannen – overall), ja, daar ben ik echt wel trots op. Supergaaf!
De omstandigheden waren ronduit bizar te noemen. Dit heb ik allemaal uitgebreid beschreven in het blog: Net op tijd gefinisht bij de Nederlandse Kampioenschappen 100km – RUNWinschoten
Want, trots dat ik ben – het ging niet vanzelf, die 100km.
Mentaal was het zwaar, fysiek misschien nog wel meer. De ervaringen die ik had opgedaan bij de warme/hete Krijtland- en Vechtdaltrail hebben me hier vele goede diensten bewezen.
Ja – dit was wel een geweldig jaar op deze manier.
Maar wacht – er was meer……
Verjaardag in Lissabon – een marathon
Een mooie combinatie wist ik dit jaar te maken met vakantie, bezoek aan onze zoon, en een jaartje ouder worden.
In Lissabon de marathon gelopen, wat ook weer een aparte ervaring was. Met name omdat de starttijd de avond ervoor op de valreep nog even vervroegd werd. Alleen… daar kwam ik pas de volgende ochtend achter! Lees hier hoe dat gegaan is.
De reden was de rode draad van afgelopen jaar. De warmte. Ondanks dat alles toch nog een strakke tijd neer weten te zetten.
Nog drie afsluitende races
De laatste drie races van het jaar waren ook lekker. Eind oktober de Diepe Hel. Geen PR ofzo, maar wel weer een stukkie sneller dan het jaar ervoor.
Begin november liep ik de mooie Haarlerbergtrail. Een tof en kleinschalig evenement waar ik gewoon wilde genieten.
OK, genoten heb ik, maar dan vooral omdat het tempo zo makkelijk zo hoog lag. Uiteindelijk ruim 10 minuten sneller gelopen dan in 2022. Niet gedacht dat ik hier ‘even’ m’n snelste 30km tijd neer zou zetten.
De laatste wedstrijd van het jaar was een Halve Marathon. Niet de (geplande) Oudejaarsloop in Blijham. Die was dit jaar namelijk op de 30e ipv de 31e èn ik had me niet ingeschreven. In 2022 was er na-inschrijving. Ik ging er dan ook vanuit dat het dit jaar ook kon – maar nee dus.
Nee, ik liep als bonus nog even de Step One Winterloop in Borne.
In 2022 heb ik hier Nicole naar haar PR gehaast, wat super tof was om te doen. Dit keer liep ik hem zelf als race.
Alhoewel – mijn insteek was meer van ‘ik zie wel’, want de dag ervoor hadden we nog de Kersttraining op de Sallandse Heuvelrug gelopen.
Het liep wel lekker…. Met 1:29 en een dik PR kwam ik over de finish. Toch een mooie kers op de taart.
Eind november trouwens ook nog een ‘Kill the Hill’ gelopen. 8x een rondje bij de Kardinge Bult in Groningen.
Dat zag er dan zo uit:
Samenvatting 2023
Nou ja, eenvoudig gezegd heb ik enkel de tijd op de kilometer afstand niet verbeterd. De rest is allemaal aangescherpt, of zelfs flink aangescherpt. Met uiteraard ook nog eens een 9e plek bij een Nederlands Kampioenschap (1e in m’n leeftijdsklasse trouwens).
Bekijk hier de huidige PR tijden.
Als er iets is wat ik dit jaar geleerd heb, dan is het wel om meer ‘op gevoel’ te lopen. De snelste tijden op de 10km, Halve Marathon, de 30km en de Marathon heb ik allemaal onverwacht gelopen. Een mooi gevoel.
Totale afstand hardgelopen in 2023: 2450km
Wat gaat 2024 brengen?
De afgelopen jaren heb je hier altijd kunnen lezen wat ik van plan was.
Dit jaar niet.
Want, ik weet het even niet. Op dit moment zijn er gewoon nog geen plannen. Toch denk ik er al sinds september over na, na het behalen van het doel (die 100km). Ik weet het echt even niet.
Het lijkt me op zich best leuk om een keer een 24-uurs wedstrijd te lopen. Natuurlijk wil ik die 100km ook nog wel wat sneller lopen, bij een normale temperatuur. Maar het zijn op zich nog geen doelen voor dit jaar.
Ondertussen heb ik me al wel ingeschreven voor de Sallandtrail. Die 50 mijl heb ik nog een appeltje mee te schillen.
En met alle ervaringen van 2023 erbij, gaat me dat vast en zeker lukken. Hopen dat er weer sneeuw is!
Wat een mooi jaar, en wat heerlijk dat alles nog open ligt voor 2024. Een mooi nieuw (loop)jaar toegewenst!