Leestijd: 16 minuten

Is dat nou wel zo slim Han?
In de meeste trainingsschema’s voor een marathon zitten wel een paar lange duurlopen, vaak 35 of soms 38 kilometer. Dat is dan ook direct de langste afstand die tijdens de training gerend wordt, en dan ook nog eens op een rustig tempo.

Dan heb ik het nog niet eens over het ‘sportrusten’ principe, waarbij je nooit verder rent dan 14 kilometer in de training. Mijn idee daarover is simpel, het zal vast wel werken voor een aantal mensen, maar als je nog nooit een echt lange afstand hebt gerend, dan ga je de eerste keer dat je dat doet mentaal voor de bijl. Want, 4 uur (of langer) continue rennen…  dat is mentaal zwaar!

Onderweg ga je zo veel gesprekken met jezelf voeren, dat het bijna op schizofrenie lijkt. Nou ben je al aardig gek als je überhaupt een marathon gaat rennen, maar anders zou je het worden tijdens die afstand!

Foto: Harry Moek

Landgoed Twente Marathon als duo beleving

Zoals de titel al zegt heb ik gisteren een marathon gerend, ter voorbereiding van, eeeehm, juist ja, een marathon (eigenlijk DE marathon, van Marathon naar Athene).

Laat ik daar meteen even een kanttekening bij zetten en wat duidelijkheid verschaffen. Want de Landgoed Twente Marathon is een marathon qua afstand, alleen is het geen wedstrijd. Er is zelfs geen tijdregistratie! Het is ‘gewoon’ een sportieve beproeving.

Dat deze beproeving in het oosten van Twente populair is kan je wel stellen, het evenement is in no-time volgeboekt. Het is immers geen gewone marathon wedstrijd. Het mooie van deze marathon is dat je hem als duo kan beleven. Sterker nog, dat is de essentie!

Terwijl de ene helft van het duo rent, mag de andere op de fiets. Je mag en kan zo vaak wisselen als je wilt, waar en wanneer het maar uitkomt.
Dat is de eerste bijzonderheid aan dit evenement.

Ondanks dat het in den beginne inderdaad de bedoeling was om de Landgoed Twente Marathon als duo te gaan rennen, samen met mijn vrouw, verliep dat wat anders. Kort gezegd, ik liep deze beproeving ‘solo’ en dat betekent in je eentje de volle afstand, de complete 42 kilometers, 195 meter en zelfs wat meer als ‘reserve’.

Dat ik hem niet als duo liep had te maken met het inschrijven….  Ik was te laat, het evenement zat al vol, maar toch kon je je nog inschrijven. Dat heb ik toen gedaan. Bleek dat dus voor de solo beproeving te zijn. Die heb ik gisteren dan ook gelopen, en volbracht.

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - 12 oktober 2019

Wat maakt de Landgoed Twente Marathon bijzonder

Zoals ik al schreef, in de eerste plaats dat je het als duo kan beleven.
Het tweede element wat dit evenement zo geliefd maakt is voedsel. De marathonafstand wordt in feite opgedeeld in 11 etappes. Na elke etappe is er een ‘verzorgingspost’, met water. Maar ook met een lekker hapje en soms drankje (ja, ook wijn).

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Mierenest (20)

De dame van ‘de wijn’ wilde niet op de foto.

Kijk, nu begrijp je meteen waarom dit geen gewone marathon is, waarom je de Landgoed Twente Marathon als duo kan volbrengen, en het een sportieve beproeving genoemd wordt. Het draait om de afstand, de beleving en het plezier. Ook al doe je er 6 uur over, dat mag! Zolang je maar lol, plezier en vertier hebt.

Als solo loper is dat toch wat anders en ik beveel het gebeuren van de Landgoed Twente Marathon dan ook zeker aan voor duo’s. Als solo loper is het simpelweg minder gezellig. Ook al heb ik me goed vermaakt onderweg en ben ik leuke personen tegengekomen – inclusief bekenden van Loopgroep Streu en Hardloopschool De Mooie Vrouw (Gaby, Benno, Johan, Erik, Jahn, Alfons, Peter, Kyra, Bas).

Mijn ervaringen tijdens de Landgoed Twente Marathon

Om het maar direct duidelijk te maken, wat is de LTM goed georganiseerd zeg! Alles ruim op tijd, duidelijke communicatie en dan de ontvangst…

Daar word je toch vrolijk van! De bordjes met aanduidingen zijn allemaal gericht op beleving, op plezier, op fun. En tegelijkertijd is het allemaal duidelijk.

Wat ik ook direct kwijt wil, gaat over de vrijwilligers. Fantastisch! Ze geven je het gevoel alsof zij als vrijwilliger er plezier aan beleven om er voor te zorgen dat je als loper ongestoord de juiste kant op kan door blijven rennen. Dat moet haast wel zo zijn, want het viel me gewoon op.

Stukken beter dan ingehuurde verkeersregelaars (begrijpelijk), wat je ook wel eens tegen komt bij evenementen. Maar wat een verschil was dit. Om vrolijk van te worden.

De start was rustig en beheerst, ook al stonden er mensen met fietsen tussen de lopers. Scheelt wel, als er geen klok is.
De eerste kilometer kon je niets anders dan rustig aan doen. De stoet lopers (en fietsers) heeft gewoon even tijd nodig om wat uit te waaieren. Na een dikke kilometer was het voldoende uitgerekt en verspreid om gewoon relaxed het eigen tempo te rennen.

Om na 5,3 kilometer bij de eerste verzorgingspost aan te komen.

Wewwelstadpad

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Wewwelpad(10)

Lekkere pompoensoep

Bij de eerste stop werden we verwend met een heerlijke pompoensoep. Wat erg grappig is, ergens aan het einde van de marathon, ik meen me te herinneren bij kilometer 35 of zo, liepen we langs akkers waar een bord stond: “De pompoenen van de pompoensoep bij post 1 zijn hier gekweekt”.
Dat zijn leuke details – vooral ook omdat je er weer even aan herinnerd wordt, tijdens het rennen, dat je lang geleden begonnen bent met een pompoensoepje.

Ik ben nog fris, dus na het verorberen van het soepje en het maken van de foto, meteen weer door.

Het loopt lekker, met 13/14 graden is de temperatuur fantastisch en het is droog. In tegenstelling tot de verwachting 3 dagen eerder. Ook waait het niet tot nauwelijks. Het valt niet anders te stellen dan dat het ideaal hardloopweer is.

Arboretum Poort Bulten

Oooh – fudge! Superlekker

Deze stop komt 3,2km na de vorige. Eigenlijk best wel snel – gelukkig was het pompoensoepje een bescheiden hoeveelheid.

De ontvangst was weer hartelijk, en de deelnemers gedragen zich prima. Er is rust. Geen gedrang of geduw, nee, gewoon fijne gemoedelijkheid.

En muziek!

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Arboretum Poort Bulten (12)

Nou heb ik zelf tijdens het lopen (uiteraard) mijn oordopjes in met lekker muziek van Hed Kandi. Bij de posten zet ik de muziek natuurlijk gewoon even op pauze. Dit bandje swingde lekker. Leuk!

En weer door….

De Wilmersberg

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - De Wilmersberg (13)

Vrolijk!

Het lopen gaat lekker. Relatief rustig tempo, in de buurt van de 5 minuten en 50 seconden per kilometer. Intussen zit er alweer een kwart op, en heb ik bedacht om later wat harder te gaan. Goed voor de mentale training om, als het zwaarder wordt en de vermoeiing toeslaat, jezelf te ‘verplichten’ om wat gas bij te geven.

Ook bij de Wilmersberg was er muziek, en ook hier werd je echt vrolijk van de muzikale omlijsting.

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - De Wilmersberg (14)

Pontificaal voor de hoofdingang, onder de porche.

Van het Arboretum naar De Wilmersberg was ‘maar’ 3,3km. Gelukkig was het hapje hier licht en fris.

Waar ik me niet bewust van was, waren de afstanden tussen de verschillende posten. Ik had het wel gezien, want die informatie was ook goed geregeld, maar ach, ik zou het wel ervaren.
De volgende post bleek slechts 1,9 kilometer verderop te zijn. Ben je net weer een beetje in je ritme aan het rennen, mag je -alweer- stoppen voor een versnapering.
Achteraf bezien waren er eigenlijk ’teveel’ posten. Al zullen de duo deelnemers daar vast anders over denken.

Landgoed de Hulst

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Landgoed de Hulst (16)

Kipsalade met grilworst

Heerlijk fris en goed van smaak. En dat terwijl ik helemaal niet zo’n fan ben van dit soort op mayonaise gebaseerde salades.

Intussen zijn we 13,7 kilometer verder, bijna op één derde van de marathon. Het lijf geeft aan dat een beetje voedsel welkom is, ondanks dat het redelijk vlot na de vorige posten komt. Kilometer twaalf ging even iets sneller met 5:20, maar verder loop ik het meeste nog met 5:45 als kruissnelheid.

Tijdens het knabbelen van het hapje hier, werden we opgevrolijkt door een blazersensemble. Ze hadden zelf dikke lol, en dat kwam tot uiting in de opzwepende gezellige muziek.

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Landgoed de Hulst (15)

Vrolijkheid ten top

De volgende tussenstop ligt 3,6 kilometer verderop.

Mierenest

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Mierenest (18)

Kaaskoekjes – uit eigen keuken

Nou kan ik een lekker stukje kaas zeker waarderen, en ook koekjes lust ik wel. De combinatie daarentegen… die heb ik overgeslagen.
Bovendien, in de afgelopen 11 kilometer waren 4 verzorgingsposten. Voor mij net wat teveel dus.

De muziek was klassiek – helaas had het te weinig ‘body’. Te zacht om het mee te krijgen. Eigenlijk wel jammer.

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Mierenest (17)

Ik heb hier wel wat sportdrank (camelback) gedronken, om vrij snel weer te vertrekken voor de volgende etappe. Die is net na het halverwege punt.

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Mierenest (19)

De dame van de wijn wilde niet op de foto – dus heeft ze een foto van mij gemaakt.

Crea Unit

De 21,1 kilometer stond prima aangegeven onderweg, en die passeerde ik na 1 uur en 58 minuten. Prima rustig lange duurloop tempo (tijd is netto, bij de posten heb ik de tijdmeting gepauzeerd).

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Crea Unit (22)

Ooooh, yummy. Pannenkoek!

In de tussentijd ben ik wat harder gaan lopen, langzaam richting de 5:20. Een paar kilometer eerder had ik het even wat zwaarder, dat weet ik van mijzelf, gebeurt vaker bij die afstand. Dat is altijd een goed moment om even extra op de loophouding en ademhaling te letten. Dan gaat het meestal snel voorbij.

Aangezien deze verzorgingspost halverwege is, heb ik hier iets langer ‘stil gestaan’. Letterlijk en figuurlijk. Genieten van het pannenkoekje, en de muziek! Die was echt goed. Van alle muzikale intermezzo’s was dit de beste. Wat een energie hadden deze twee mannen.

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Crea Unit (21)

De beste muzikanten van de dag

Er was echter nog een reden waarom de pauze hier een stukje langer duurde. De reden lijkt me wel duidelijk….
(Het ijsje, het IJSJE!)

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Crea Unit (23)

Tof!

Halverwege dus, en alles voelt goed.
Ondertussen begon het een heel klein beetje te motregenen. Niets van betekenis, en voor een langeafstandshardloper zelfs wel lekker. Vanaf dit moment zonder zonnebril (oranje glazen) verder gerend.

Mollink (Ekelhofsveldweg)

Eigenlijk betwijfel ik of dit onder ‘Landgoed’ valt. Het lijkt meer op een ‘gewone’ boerderij, maar met mensen die de LTM een warm hart toedragen.
Qua afstand zitten we nu op bijna 30 kilometer. Vanaf hier begint de marathon nog niet eens…

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Mollink Ekelhofsveldweg (24)

Vriendelijke meiden met zelf gebakken boerencake.

Ook hier was muziek, in de vorm van een DJ. Beetje provisorisch, maar niet minder gemeend! Helaas niet mijn soort muziek

Voor de start had ik even staan kletsen met twee andere solo lopers. Eén van die twee (Harald) kwam ik hier weer tegen, en we hebben even wat ervaringen gewisseld, om daarna een stukje samen op te lopen. Na een kilometertje zijn we beiden ons eigen tempo weer gaan lopen.

Intussen begon het wat steviger te motregenen. Niet vervelend ofzo, dus gewoon doorgaan. Op weg naar Singraven

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - onderweg (1)

Singraven

Dit landgoed is een begrip in Twente. We werden enthousiast verwelkomd door vrijwilligers, en ook bezoekers van het landgoed die in de tuinen aan het wandelen waren applaudisseerden enthousiast bij ons langskomen. Erg leuk!

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Singraven (2)

Stoofpotje met een lach

Het stoofpotje was heerlijk warm! Smaakte goed. Toch begon de maag ondertussen wat ‘vol’ te raken. Het ging makkelijker naar binnen, dan dat het verwerkt kon worden. Immers, als je (lang) hardloopt schakelt je lichaam de niet echt benodigde lichaamsfuncties uit, of zet ze op z’n minst op een zacht pitje. Dat geldt zeker voor de spijsvertering.

Over de muziek bij Singraven kan ik kort zijn – dat was niet geweldig. Zelf kan ik absoluut niet zingen, ik kon wel horen dat deze heren niet goed bij stem waren…

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Singraven (3)

De neerslag nam bij vertrek van Singraven nog ietsje toe, tot net geen echte regen. Van hardloopmaatje Hans had ik een hardloop-regenjasje geleend. Iets wat nog ontbreekt in mijn (grote) hardloopkledingcollectie. Even heb ik gedacht om die aan te doen, maar ik besloot om er vanaf te zien. Ik gokte er op dat de regen snel weer zou afnemen. Bovendien, het was nog maar 10 kilometer, en absoluut niet koud.

Op naar de laatste loodjes, de marathon is nu echt begonnen. Tijd voor mij om het tempo verder op te schroeven en het lijf eens aan een stresstest te onderwerpen. Ik zette het op een lopen naar het Gemeentehuis van Denekamp met een gangetje van 12 kilometer per uur (5:00 minuten per km).
Dat is overigens een tempo wat ik niet van plan ben om te gaan rennen in Athene – met uitzondering van de laatste 1 (of 2?) kilometers.

Gemeentehuis Denekamp

Onderweg hier naar toe liepen we dus langs de kwekerij van de pompoenen, waar dat soepje bij post 1 van gemaakt werd. Dat was een vrolijk bord om even te zien onderweg. Goed gedaan!

De regen was weer overgegaan in een afnemend motregentje. Prima. Het was dus een goede keuze geweest om het jasje van Hans niet uit de rugzak te halen om hem na 2 km weer terug te moeten stoppen. Sorry Hans, maar zeker wel bedankt voor het lenen! 3 dagen eerder zag het er nog naar uit dat het meer en steviger zou regenen op de zaterdag. Gelukkig pakte het anders uit.

Het Gemeentehuis van Denekamp ligt behoorlijk ‘in het centrum’. Voor de ingang stonden zowaar toeschouwers, die de lopers toe klapten. Na 35 kilometer rennen is dat iets wat je als loper goed doet. Bedankt mensen!

Ook erg leuk, je ging hier hardlopend het gemeentehuis in, naar de centrale hal.

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Gemeentehuis Denekamp (4)

Veel bekertjes water

Aan de rust in het Gemeentehuis, en de grote voorraad klaarstaande bekertjes, kon ik opmaken dat ik redelijk in de voorhoede van het evenement beland was. Dat maakt verder niet uit, het verklaart wel waarom er zo weinig andere renners om me heen waren. De snellere deelnemers zaten allemaal (ver) voor mij, de anderen er achter.

Ook hier weer muziek, en de dames deden erg hun best om de redelijk lege centrale hal te vullen met hun energie. Dat lukte ze goed – vrijwel alle vrijwilligers zongen mee, en bewogen vrolijk op de tunes van Creedance Clearwater Revival (Proud Mary).

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Gemeentehuis Denekamp (6)

Dames met pit!

Wat ook erg leuk is om te vermelden betreft de fietsers. Bij vrijwel elke post werden die even gescheiden van de lopers, om de fiets te parkeren, en dan aan te sluiten voor de versnapering. Zo niet hier. De fietsers mochten gewoon, al fietsend, het Gemeentehuis binnen fietsen. Letterlijk dus. Geinig!

Dat ziet er dan zo uit (foto: Alfons Wesselink).

Fietsen in het Gemeentehuis van Denekamp - Run Han Run -LTM

Er zijn intussen 35 kilometers afgelegd. De vermoeidheid slaat toe. En omdat de maag nog goed vol zit van het stoofpotje van 3,5 kilometer terug heb ik hier niets gegeten, enkel wat sportdrank gedronken.
Deze krentenbol heb ik daarom overgeslagen.

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - Gemeentehuis Denekamp (5)

Klopkeshoes

Oei, wat moet ik hier van zeggen. Eigenlijk kan ik alleen maar zeggen: Sorry!

Ik ben ze voorbij gerend. Had ik in het Gemeentehuis al geen zin in een hapje, het Klopkeshoes kwam zich al na 1,7 kilometer aandienen. Te snel.
Er werd wel een feestje van gemaakt! Drie sierlijk uitgedoste dames stonden op de weg, vrolijk mee te zingen met een soort houten kist op wielen die dienst deed als DJ box. Al lopende geprobeerd er een foto van te maken, maar dat is jammerlijk mislukt.
(Na het zien van andere foto’s door fotografen, bleek die ‘box’ een piano op wielen te zijn, met blauw kentekennummerbordje).

Deze foto maar even opgezocht en toegevoegd (bron: Facebook LTM – Expeditie Oost)

Op dit moment wilde ik eigenlijk maar 1 ding: lekker op goed tempo doorrennen naar de finish!
Dat tempo zat hier onder de 5 minuten per kilometer. Ja, eigenlijk best wel ambitieus.

Erve Beverborg – de finish

Voor ik je daar over ga vertellen…  Kilometer 39. Vanaf hier merkte ik fysiek dat het moeilijker ging. Nogal wiedes, als je 30 seconden per kilometer sneller rent dan het beoogde wedstrijdtempo voor Athene. Ik begon de rechterheup iets te voelen. Niet vervelend, maar hij liet weten dat die er was, zeg maar.

Ook de linkerknie gaf aan dat de beproeving ook echt dat was. En de grote tenen van beide voeten zaten al wat langer te zeuren om aandacht. Na thuiskomst bleek er inderdaad een blaartje aanwezig te zijn op de rechter grote teen. Tja.

Na kilometer 39 komt… kilometer 40.
Tadaa, daar was het gebeurd met het tempo. Ik kon het niet meer vasthouden, de vermoeidheid won het van de wilskracht. Achteraf bezien toch iets te vroeg begonnen met serieus hard lopen (die 5 minuten per km), om daar nog eens wat kilometers met 4:50/4:55 achteraan te gooien.

Het tempo daarom losgelaten. Want, dit was een training… geen wedstrijd. Het lijf moet heel blijven. Gewoon op gevoel doorgesukkeld, want zo voelde het. Dat bleek toch nog 5:34 per km te zijn – sneller dan het tempo gedurende de eerste 15 kilometers.

1 kilometer voor de finish stonden er vrijwilligers de lopers aan te moedigen voor die laatste kilometer. Een mooi aanmoedigingsbord met “Gas op de lolly!” en uiteraard werden de lopers een echte lolly aangereikt. Leuk gebaar! Daar waar menig hardloper dan nog wat kan versnellen, zat dat er bij mij niet (meer) in.

Gas op de lolly Run Han Run - Landgoed Twente Marathon

Foto: Els ten Velde

De laatste meters gingen nog even over het gras, door het weiland. Argh! Dat is zwaarder dan asfalt…
Dat hadden ze gedaan om er voor te zorgen dat de fietsers van de DUO’s hun fiets daar konden parkeren, en zodoende gezamenlijk hardlopend over de finish te gaan.

De rode loper was uitgelegd, en van elke finisher werd een foto gemaakt.

Landgoed Twente Marathon 2019 - finishfoto - Run Han Run (Custom)

Foto: Gerard Benerink

Al met al dik tevreden. Dit was een prima training en test. Het helpt mij bij het bepalen van de strategie tijdens de race, over 4 weken!

Landgoed Twente Marathon - Run Han Run - locatienaam (9)

De route

Vermoeid

Om even aan te geven hoe vermoeid ik was… Na de finish en het in ontvangst nemen van de medaille eerst even uithijgen. Een paar moeilijk uitziende strek-oefeningen gedaan en wat gekletst met Harald die ondertussen ook gefinisht was, en Erik en Jahn zag ik daar ook.

En dan naar huis. Onderweg naar de auto bedacht ik me (gelukkig op tijd) nog dat ik een tas meegenomen had, met droge kleding. Ik kon dus weer omdraaien, om al waggelend naar de kleedkamer-tent te lopen. Heerlijk rustig omgekleed in de droge kleding, naast een knar van 77 die ook meegelopen had (ik schat in de duo). Wat een bikkel!

Het lijf heeft zich prima gehouden (helemaal in vergelijking met mijn eerste marathon), en de geest heeft zich misschien nog wel beter gedragen. Grenzen heb ik bewust opgezocht, zodat ik een gedegen hardloopplan kan maken voor de echte marathon over 4 weken, in Athene.

Daar kijk ik nu echt wel naar uit – al is en blijft die 42,195 meter een verdomde pokke-eind om te rennen.

Fijne dag!
(en bedankt voor het lezen van dit epistel – laat gerust even een reactie achter met jouw gedachten)

Wil je meer zien van/over de LTM? Bekijk de video van RTV OOst, met op 6:58…  een runhanrun die door beeld loopt :).

Ontdek meer van Run Han Run

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder