De Blaauwbekmarathon is een vaste marathonroute, aangegeven met verkeersborden. Eén van de weinige permanente marathonroutes in ons land. Hij loopt rondom het Oldambtmeer en door Blauwestad in het Noordoosten van het land.

Gisteren vond er de 6e editie plaats van de marathon, en een halve, 10 en 5km hardloopwedstrijd. Tevens kon er op 2 afstanden ook gewandeld worden. Voor mij werd het de marathon, als training voor de aankomende Sallandtrail.

De naam van de Blaauwbekmarathon is een combinatie van de locatie, Blauwestad, en blauwbekken. Het koud hebben. Want dat kan heel goed zo eind februari.

Foto: Hans Spieker

Bekenden bij de Blaauwbekmarathon

Het is altijd mooi om weer een stel bekenden tegen te komen bij dit soort evenementen. En in het Noorden zijn dat dan met name Nico, Wessel, Sjirk, Tamara, Aline, Henri, Erik & Sytze. Ook de fotografen Meijco, Hans & Micha waren van de partij. De meesten ken ik van/via de Pallas Ultra Marathon Meerdaagse waar ik 1 dag meegelopen heb, maar ook de RUN Winschoten is een plek waar ze lopen, en natuurlijk de NOT (Noord-Oost-Trailers). Zie de video van het Balloërveld (Aline helemaal aan het eind, bij de bloopers…)

Foto: Meijco van der Velzen

Blaauwbekmarathon raceplan

Van tevoren, bij de aanmelding zeg maar, had ik nog geen specifiek doel anders dan een goede trainingsrun voor de Sallandtrail op 9 maart. Natuurlijk wist ik dat het PR op de marathon van 3:27 wel wat scherper moest kunnen. Kiek’n wat ’t wordt.

3 weken geleden liep ik de Safaritrail bij Arnhem, waar ik als 3e overall finishte met een straffe tijd. Daar liep ik 4:43/km gemiddeld over 35 à 36 km. Best wel in vorm dus.
13 januari had ik nog een andere 35km trailrun gelopen bij Otterlo waar ik al knap tevreden over was met 5:05/km gemiddeld. De vorm werd dus duidelijk beter.

Omdat ik me de week naar de Blaauwbekmarathon toe ook wel sterk voelde, had ik er wel vertrouwen in dat een PR mogelijk moest zijn. Nou ja, dan maar kijken hoe ‘de vorm van de dag’ is, en natuurlijk ook de weersomstandigheden.

Met 5°C en droog weer waren die eigenlijk wel aardig. Er stond wel wat meer wind dan ideaal zou zijn – maar ach, dat is dan maar zo. Soms de wind tegen, soms de wind lekker mee.
Korte broek en korte mouwen zouden het worden. En als ik het toch wat koud zou krijgen, nou, dan is het een kwestie van sneller rennen!  Warm je wel weer op….

Raceverslag deel 1

De eerste kilometers is het nog wat frisjes. Al snel liep ik op kruissnelheid van 5:00 en wat sneller. Er kwamen zelfs af en toe wat zonnestralen door het wolkendek wat heerlijk was.

Mijn raceplan was simpel en vooral afgeleid van de Enschede marathon vorig jaar. De eerste helft ‘rustig’ en beheerst lopen om na de helft eens te kijken hoe het er voor staat en mogelijk wat te versnellen.

Na een kilometer of 3 trok ik samen op met Bob van de Weg. Een ultraloper uit Friesland. Zijn doel was om iets van 3 uur 30 als eindtijd te gaan lopen. Aardig dicht in de buurt van mijn 3 uur 27 PR. We liepen samen verder en kletsen wat.

Het bleek dat we aldoor zo rond de 4:50/km aan het rennen waren. Koud hadden we het niet. De momenten dat de zon zich even liet zien was het zelfs ‘warm’ te noemen. Prima renweer!

Na 1 uur en 42 minuten kwamen we door start/finish – precies halverwege.

De ronde ‘om de plas’ zat er op.

In Enschede zette ik de versnelling vanaf halverwege in. Dat zou nu te vroeg zijn. Ik besloot nog tot de 30km samen met Bob te blijven lopen op de 4:50/km die we gestaag liepen.

Met Bob van de Weg onderweg  Foto: Micha Ploeger

Raceverslag deel 2

Vlak na het keerpunt, we liepen een stukje dezelfde route heen-en-weer, ging het dan toch mis.
Afslag gemist. Waarschijnlijk hebben we toch een bordje over het hoofd gezien. Gelukkig attendeerde een andere loper die ons tegemoet kwam ons er op. Omdraaien, en de juiste route weer oppakken. Dat scheelde toch wel een 400 meter. Nou ja, niets aan te doen.

Bob had ik al laten weten dat ik ergens in het tweede deel nog een versnelling wilde gaan inzetten. Dat werd bij de 30km. dat werd Bob wat te gortig en we namen afscheid van elkaar.

Het tempo werd opgeschroefd naar 4:40/km

Af en toe zelfs sneller, richting de 4:25/km. Dat lukte me niet om vast te blijven houden – helemaal niet met de tegenwind!

Gelukkig had ik nog wat lopers voor me, heel langzaam kwam ik dichterbij om ze vervolgens te passeren. Naar een loper toe rennen maakt het toch makkelijker om je tempo vast te blijven houden als je alleen loopt.

Bij de evenementinformatie van de Blaauwbekmarathon was het al aangegeven, er zouden ook een paar niet-asfalt stukken tussen zitten. Dat heb ik geweten. Met weg-wedstrijdschoenen over vochtige zand/modderpaadjes lopen is niet fijn. Zie de video.

Het tempo lag op die stukken dan ook echt wel wat lager, met name om blessures of kramp te voorkomen. Ondertussen wist ik al wel dat ik een PR zou lopen. Dat motiveert om hard te blijven gaan!

Filmen tijdens het keerpunt halverwege. Foto: OldambtNu

Het toetje – toch nog blaauwbekken

Met nog 2.5 kilometer te gaan liepen we op en kaal stuk vol tegen de wind in. Wind die aardig aan het aantrekken was. Dit was gewoon beuken tegen de wind in.

Een 500 meter later begon het wat te sputteren, en 30 seconden later zaten we midden in een hevige hagelbui. Gelukkig kwam de wind & hagel van opzij. Ik was nu wel blij met m’n zonnebril. Die hield de hagel uit m’n ogen.

Het zicht was slecht – en het einde nabij

Op dit laatste stuk liepen we samen op met 10 kilometer lopers. De weg was breed genoeg om er normaal langs te kunnen gaan. Want, weer, wind, regen en hagel of niet, die laatste kilometers was ik niet van plan om rustig aan te doen.

Dat was ook echt niet verstandig geweest, want ik had het nu in één klap aardig koud! Die harde wind en striemende hagel en regen maakte dat ik snel afkoelde. Ja, dit was toch echt blaauwbekken!

Ook direct na de finish was het knap koud. Rillend nam ik de medaille en goodybag in ontvangst.

Snel een trui aangetrokken (die had ik bij de start uitgedaan en opgehangen op een rustig plekje) en na de finish van Bob maar meteen richting de tent gewandeld (die stond 500 meter verder op). Nou ja, wandelen… Het was eerder strompelen of waggelen.

Beeldmateriaal van de Blaauwbekmarathon

Onderweg heb ik nog wat beelden gemaakt van de route en het uitzicht. Geen volledig vlog, immers, ik was aan het racen.

Het geeft je wel een goede indruk van het vlakke Oost-Groningen en het Oldambtmeer.

PR

Je wist het al, ik heb een PR gelopen. Al met al iets van 4 minuten van de tijd in Enschede er af. Ik kwam in een netto tijd van 3 uren, 23 minuten en 22 seconden over de finish.

Omdat we toch iets van 400 meter teveel gelopen hebben, en er drie aardige stukken onverhard in zaten, moet 3:20 haalbaar zijn bij een volgende marathon…
Als je benieuwd bent of dat gaat lukken, meld je dan even aan voor de e-mail update!

Bedankt voor het lezen en tot een volgende keer!