Wanneer een (voormalig) hardloopmaatje vraagt of ik wil meewerken aan een pilotproject in hun Duursportlab waarbij ze mij willen ‘doormeten’ zeg ik al snel ja. Maar waar heb ik dan “ja” tegen gezegd…?

Het blijkt dat ze mijn volledige mobiliteit gaan meten, ze kijken naar de stabiliteit, kracht en uiteindelijk het uithoudingsvermogen om aan de hand daarvan de hartslagzones te bepalen. Alleen wist ik van te voren niet wat en dat ze al die dingen zouden gaan doen!

Soms is het onbekende best leuk

Maar laat ik eerst even vertellen hoe dit tot stand is gekomen.

Wat is het Duursportlab

Het Duursportlab is een samenwerking van twee gedreven vakmensen. Maikel Caarels is werkzaam als podotherapeut bij ProKinesis Podotherapie en de andere ‘onderzoeker’ is Wouter Welling die als bewegingswetenschapper actief is bij Pro-F Professionele Fysiotherapie.

Samen zitten ze onder hetzelfde dak, en vullen in de dagelijkse praktijk elkaar al aan. Het dak staat in Enschede en in de video (stukje verderop) krijg je een beeld van de locatie.

Vanuit het Duursportlab worden de expertises gecombineerd om sporters van individueel advies te voorzien. Met name gericht op het voorkomen van blessures, ondanks dat een groot deel van het werk juist uit het behandelen van blessures bestaat.

Het Duursportlab is recent van start gegaan. Om de ‘routine’ van het onderzoeken en samenwerken te verbeteren, maar vooral ook in de praktijk te toetsen heeft Maikel gevraagd of ze mij daarvoor mochten gebruiken. Inderdaad, ik was het proefkonijn.

Op de martelbank

Na een korte intake vertelt Maikel wat hij gaat doen. Dat is vooral meten. Als podotherapeut begint hij uiteraard bij de voeten.

Voordat hij aan de slag gaat met het testen van de beweeglijkheid in m’n voeten kijkt hij er eerst even verliefd naar. Tja, het zijn vak he!

Meteen ziet hij dat ik aardig veel kilometers loop. Hoe dan? Nou, er zit wat meer eelt dan gewoonlijk op de voet, maar ook op de grote teen. Oh ja, die blauwe teennagel spreekt ook boekdelen.

Vervolgens gaat hij wat druk zetten op de voet (één voor één) om de weerstand te testen. Die weerstand is er wel! Mijn enkels zijn aardig stijf en ik heb een beperkte beweeglijkheid. Check.
Ook voor de grote teen geldt dat die wat minder dan gebruikelijk op-en-neer beweegt.

En zo gaat Maikel gestaag verder. Wat ik waardeer is dat hij aldoor uitlegt wat en vooral waarom hij iets doet. Er is geen goed/fout, immers, ieder mens is verschillend, en de meeste nadelen hebben ook weer een voordeel. Of andersom.

Bij de heupen/bekken van mij heeft hij het wat moeilijker. Er is een verschil. Dat klopt, en weet ik al sinds m’n 16e. Alleen, waar komt het nou vandaan? Is het een verschil in beenlengte, of komt het uit de rug? Of blijkt het toch in de heupen/bekken te zitten wat ik zelf denk te weten.

Heel eerlijk ben ik er nog niet achter waar het nu exact ‘zit’. Gelukkig maakt dat niet uit – want het heeft geen negatieve invloed (meer) op m’n hardlopen.
Overigens ziet Maikel het wel terug in het hardloopfilmpje wat er gemaakt is. Ik zak bij de landing wat door de heup, aan één kant. Mogelijk compensatiegedrag vanwege het beenlengteverschil, of het kan verband houden met een stukje pronatie. Ook heel mooi te zien in de video.

Ja, voor de video werd ik ook weer voorzien van sensoren…

(tekst gaat verder na de video)

Het is de beurt aan Wouter

Mooi om te ervaren dat Wouter al net zo’n vakidioot is als Maikel – alleen heeft hij geen voet fetish. Wouter is meer geïnteresseerd in de stabiliteit en kracht van de spieren. De bewegingen.

Zo laat hij me een geweldig grappige oefening doen, vind ik dan. Helaas staat die niet op de video, omdat ik even minder aan het filmen dacht, dan aan het goed uitvoeren van de oefening.

Die gaat zo: Ga op één been staan. Spring met dat been zo ver je kan en landt ook op datzelfde been. Hier komt het: sta vervolgens weer stil op datzelfde been.
Wat heb ik een lol gehad! Zo vaak als dit mislukte….

3x raden welk been (heup) sterker is

De oorzaak is hier niet alleen de stabiliteit die bij mij wat minder was, maar vooral de schoenen. Ik had de New Balance Rebel v2 aan. Als je de schoen kent, dan snap je het al wel. Deze schoen heeft een Fuelcell tussenzool en die is, zacht uitgedrukt, nogal zacht.

Simpelweg stil staan op één been op die schoen is al een uitdaging. Probeer het dan maar eens om uit een sprong meteen stil te staan op die wiebelzool!
Tijdens het rennen heb je natuurlijk geen enkele last van die zachte zool, het helpt juist om de impact van de landing te verzachten en snel door te rollen op de voorvoet om weer met een lichte bounce af te zetten.

Na het springwerk gaat Wouter allerlei hoeken testen. Tot de max. En die max is eenvoudig uit te leggen.
Of Wouter kan het been niet verder duwen, of Han zegt “Au“. Nou ja, eigenlijk gewoon “Stop” hoor.

Ook hier kwam duidelijk naar voren dat de heup/bekken combo nogal verschillend was per been.

Als laatste nog een krachtmeting, waarbij de verschillende spiergroepen individueel gemeten werden (in Newton) op hun kracht.
Met enige trots mag ik zeggen dat ik hier knap hoog scoorde. Gelukkig maar, want dat compenseert dan weer het gebrek aan kracht in het bovenlijf….

Lichtgroen is boven gemiddeld.

Zweten op de loopband

Nadat de heren tevreden waren met al het cijfermateriaal dat ze verzameld hadden stond er nog één taak voor mij op het programma. Stuk gaan.

Van te voren wist ik dus niet wat er allemaal zou gaan gebeuren. Dat betekende (helaas) ook dat ik qua voeding mij niet voorbereid had op een maximaal inspanning.

Hoe dan ook – nadat ik wat warm gefietst had mocht ik op de loopband. De opdracht is heel simpel: Ga hardlopen, net zolang tot je echt, maar dan ook echt niet meer kan.
Ondertussen meet Wouter elke minuut m’n hartslag, en noteert hij het bijbehorende tempo.

Oh ja, ik had je vast nog niet verteld dat elke minuut de snelheid van de loopband met 0.5kmh verhoogd werd…

Dat is dus de essentie van de maximaaltest, om aan de hand daarvan de Anaerobe Drempel bij mij te bepalen. Wat een mooi bijkomend voordeel is voor deze pilot, ik weet aardig goed waar mijn AD ligt. Zie het als een ijkpunt.
Natuurlijk wisten Maikel en Wouter van te voren niet waar, volgens mij, de AD lag.

Zie de video voor de fun!

Je zou het haast niet verwachten, maar het kwam overeen! Op dat moment lag mijn AD bij 184-186 slagen per minuut.

Het was een leuke middag bij het Duursportlab. De samenwerking tussen Maikel en Wouter is soepel, de sfeer is relaxed. Ik voelde me er in elk geval thuis.
Ondertussen heb ik begrepen dat beide heren het ook leuk en bovenal nuttig vonden om de hele route te doorlopen met mij als ‘lijdend voorwerp’. Ze hebben er zelf ook een blogje over geschreven.

Mocht je het ook interessant en nuttig vinden om door het Duursportlab onder handen genomen te worden, je kan ze gerust even bellen: 053–851 06 94 en vraag dan naar Maikel of Wouter.
Succes!