Leestijd: 3 minuten

Er is niets zo lekker als je helemaal goed voelen na een stuk hollen. Tenminste voor een hardloper dan hè. Endorfine draagt daar een heleboel aan bij. Dat hormonale stofje wat ook wel liefkozend het ‘gelukshormoon’ wordt genoemd. Het gaat hier dus niet om de schoenen van Saucony met vergelijkbare naam.

Endorfine (Edgar181 (talk) – Eigen werk, Publiek domein)

Endorfine doet leuke dingen. Ze maken je vrolijk, je reageert positiever op alles om je heen. Dat is dan ook exact de reden waarom ik dit blog schrijf.

Na een beste run van 32km in 3 uur met 350 hoogtemeters, op mijn favoriete plek De Sallandse Heuvelrug, had ik weer zo’n gevoel. De endorfine gierde door het lijf. Terwijl ik daarvan genoot, moest ik even denken aan een goed halfjaar geleden, of daaromtrent.

Want, Endorfine kan ook voor leuke momenten zorgen….  een anekdote.

Awkward moment

Een mooie warme zomerdag, wie wil er dan niet lekker lopen? Gelukkig heb ik de luxe om de vrijdagmiddag vrij te zijn, en dan lekker ‘mijn ding’ te kunnen doen. Vaak is dat een flink stuk rennen. Een prima moment voor een lange duurloop door het mooie Twente.

Zo ook deze dag, genietend van het zonnetje en omgeving zat er een flink stuk lopen op. Het ging lekker, tempo goed, voelde me sterk, nou ja, alles zat mee zeg maar. Zo’n run waarvan je denkt: waren ze allemaal maar zo super. Tadaa! Dat waren de endorfine dus.

Sommigen noemen dat een ‘runners-high’

Met een fantastisch gevoel terug naar huis. Het leuke van die endorfine is dat ze het best wel een tijdje volhouden. Dat kan variëren van een paar uur, tot zelfs halve dagen (of langer) in mijn geval. Oftewel, na het uitzweten en even wat voeding tot me genomen te hebben deden die hormonen nog goed z’n werk.

Mens – wat voelde ik me lekker en goed! #Whooow!

Er is trouwens nog iets wat me geregeld ‘goed’ doet voelen, wat wel even van belang is in dit verhaal. Muziek.
Omdat ik alleen thuis was…. stond de muziek wel een beetje harder. En als je wilt weten wat voor soort muziek, klik dan hier.

Tijd om te douchen. Dan kan ik twee dingen doen, met betrekking tot de muziek.
Deuren open en knallen – iets wat de buurman niet ontgaan zou zijn – of overschakelen naar de speakerbox.

Gelukkig heb ik een speakerbox die #ooomph kan zeggen, de Boom2 van Ultimate Ears, dus die ging vol aan en mee naar de badkamer.

Voor velen zal hetzelfde gelden als voor mij. Zingen doe je onder de douche, en dan ook nergens anders. Nou zal ik niet snel, en dan ook echt niet snel zingen. Alleen die endorfine…. die maakte dat ik me zo goed (en overmoedig?) voelde, dat ik heerlijk aan het meeblèren was en zelfs wat ‘bewegingen’ vertoonden die niet echt voor het woord ‘dansen’ door kunnen gaan.

Plots schrok ik me de pleuris!

In de deuropening van de badkamer stond een aantrekkelijke dame met grote glimlach naar mij te kijken.
Ondertussen was mijn vrouw thuis gekomen – alleen had ik daar niets van meegekregen…

Die endorfine toch!
We hebben er hartelijk om gelachen.

Ontdek meer van Run Han Run

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder