Leestijd: 10 minuten

Met Pinksteren was er in ene een mooie kans! Nachtje weg in Berg en Dal – terwijl ‘de vrouw’ in die tijd ‘onder de pannen’ was. Nu had ik in 2019 hier al een geweldige Ketelwald trail mogen rennen. 32 kilometers hollen door de bossen, net onder Groesbeek.

Nou, net ten zuiden van Nijmegen is ook veel groen….  Een route was snel gemaakt.
Dag 1 zou een dikke 45 kilometer worden. Vanaf een studentenhuis in Nijmegen naar het hotel in Berg en Dal. Hemelsbreed 4 km. Door de bossen crossen is echter leuker, met een hoogtemeter of 400 (tenminste, volgens Garmin Connect… daarover later meer) en door een voor mij verder nog onbekend gebied.

Crossen-door-de-bossen-ultratrailrun-Nijmegen---RunHanRun

Dag 2 zat de N70 route in de planning. Voor velen een bekende ronde met ongeveer 14 kilometers. De afgelopen jaren kwam de N70 al meerdere malen voorbij op Facebook en bij andere trailrunners. Dan is die vast leuk!

….en we gaan van start

Ergens even voor 12.00 ’s middags begin ik met lopen. Eerst Nijmegen maar even uit, langs de HAN op weg naar het groen. Binnen 3 kilometer lag de stad alweer achter me.

Qua weersverwachting zou het de hele middag wat regenen, met buien. Nat dus. Gelukkig kunnen m’n trailschoenen (Hoka Evo Speedgoat) dat wel hebben. Zelf had ik lange mouwen en blote benen, en in m’n trailvest zat een regenjasje. Verder nog een pet op de hasses, dat houdt mooi de regen uit de ogen. Wel zo fijn vind ik.

Echter, je mag het niet droog noemen, maar van die paar sputtertjes die er wel vielen kon je onmogelijk nat worden.

Schaapjes tijdens de Trailrun Nijmegen - Berg en Dal - 46km - RunHanRun (2)

De eerste 10 kilometer waren eigenlijk knap vlak. Meteen de eerste fout: toch wat harder gelopen dan ideaal zou zijn. Maar ja, als het lekker loopt….
Natuurlijk ook meteen een afslagje gemist, gelukkig gaat het horloge dan flink piepen en trillen, zodat het snel gecorrigeerd was.

Ergens bij kilometer 10, nog geen uurtje onder weg, begon de wind wat aan te zetten en nam de hoeveelheid vocht in de lucht wat toe, tot een fatsoenlijk miezer buitje.

Rhododendron tijdens de Trailrun Nijmegen - Berg en Dal - 46km - RunHanRun (3)

Meteen het Asics regenjasje aangetrokken, want om kletsnat te regenen als je nog iets van viereneenhalf uur te gaan hebt, liever niet.

Tot mijn vreugde had ik (pas) bij kilometer 14 door dat het eigenlijk al wel weer een tijdje droog was…  jasje uit!

Dat had ik pas wat later door, omdat iets eerder, na het oversteken van het spoor bij de aeroclub Nijmegen, de eerste beklimming was begonnen….

Heuvels!

Als er nog een keer iemand is die zegt dat Nederland vlak is….  Bij deze is die uitgenodigd om een keer mee te gaan rennen.

Hoogtemeters-Nijmegen-Ultratrailrun-RunHanRun

Op de grafiek van de route zag die eerste beklimming er eigenlijk imposant uit. Zo in de categorie van ‘dat wordt wandelen’. Toch viel dat eigenlijk mee en ben ik dus gewoon blijven rennen. Vanzelfsprekend het tempo wat aan de inclinatie aanpassend.

Op en Neer tijdens de Trailrun Nijmegen - Berg en Dal - 46km - RunHanRun (10)

In een kwartiertje tijd ging het ruim 50 meter omhoog. Valt wel mee toch?

Het verschil qua omgeving met de eerste 10 kilometers was groot. Leuk, want ik hou wel van wat verandering onderweg. De paadjes werden smaller, modderiger en met meer begroeiing.

Natuurlijk zaten er paadjes tussen die wel op de kaart staan, maar ondertussen door de natuur-onderhouders flink gebarricadeerd waren. Ach, een beetje trailrunner laat zich daardoor niet van de wijs brengen.

Tondelzwammen - Trailrun Nijmegen - Berg en Dal - 46km - RunHanRun (9) (Aangepast)

Halverwege de route

Ongeveer bij het halverwege punt even een foto en berichtje naar m’n partner gestuurd, en een mede hardloopster bij de Streu Trailrunners en Hardloopschool De Mooie Vrouw.

Want, soms heb je van die toevalligheden. Nicole was met haar moeder een gedeelte van het Pieterpad aan het lopen. En juiste deze dag liepen ze van Millingen a/d Rijn naar Groesbeek. Laat er nou een gedeelte van mijn route ook over het Pieterpad gaan (in tegengestelde richting). Met nog meer toeval konden we elkaar misschien zelfs tegenkomen…
Spoileralert – dat gebeurde niet. Nicole en haar moeder hadden stevig doorgelopen!

Onderweg her en der wat mooie omgevingen gezien, en op de foto of video gezet. Als je een leuke (lange) route aflegt, is het natuurlijk wel de bedoeling om er ook van te genieten!

Bij kilometer 27 weer even een update naar Nicole gestuurd, en linea recta haar locatie terug ontvangen. Nou, het was duidelijk dat we elkaar flink mis zouden lopen. Ze waren al bijna bij Groesbeek!

Hier nog een verrassing. De route liep gewoon door – echter zat er een flink metalen obstakel dwars over de weg. Op slot ook nog.

Hek - dat werd even klauteren - Trailrun Nijmegen - Berg en Dal - 46km - RunHanRun (11) (Aangepast)

Na meerdere opties bekeken te hebben, besloot ik voor de meest gepaste optie. Klimmen. Half over, en half langs het hek klimmende de andere kant van het hek bereikt, zonder schade aan hekwerk, of mezelf.

Alleen… de route zou hier gewoon recht over de weg door gaan. De realiteit echter liet er geen twijfel over bestaan dat dat geen optie was. Toch maar even op de navigatie kijken of ik er omheen kon. Die mogelijkheid was er, met 1000 extra hardloopmeters als gevolg. 500 daarvan gingen over een mooi breed fietspad. Liep stiekem toch wel even lekker, des te meer omdat het wat naar beneden ging.

Jammer genoeg kon ik dat aan de andere kant in het bos, parallel weer terug lopen. Omhoog ja.

Trailrun Nijmegen - Berg en Dal - 46km - RunHanRun (7) (Aangepast)

30-32 kilometer

Die 32km is een afstand waar ik nog wel wat herinneringen aan heb…. Tijdens m’n allereerste marathon (Enschede 2016) was dat het punt waar ik brak. Letterlijk, het was op. Geen koolhydraten meer en nooit op vetverbranding getraind….

Dit keer ging het stukken beter. Dit was het punt waar ik de vermoeidheid begon te voelen. Nu vertelde het lijf me dat het eigenlijk niet zo’n goede keuze was geweest om 2 dagen eerder nog een 20km te rennen….

Nou ja, beter…. Bij kilometer 30 weer een leuk momentje. Zie de video hieronder.
Het paadje wat op de kaart staat…. Nou ja, kijk maar even.

Het stukje Pieterpad, waar ik Nicole en haar moeder dus tegen had kunnen komen, was een erg leuk stukje. Vooral glibberig van de blubber!

Dit was ook het moment dat er steeds meer zonnetje kwam. Voor een dag met buien en regen was het verdraaide droog….  #geenklachten #heerlijkloopweer

Pieterpad - Trailrun Nijmegen - Berg en Dal - 46km - RunHanRun (15)

Nog een dikke 10 kilometer te gaan

De heuvels omhoog gingen nu toch echt wat langzamer. Sterker nog, er waren heuvels bij die zelfs wandelend een aardige uitdaging waren!
Voor het gemak hadden ze er trappen van gemaakt.

Na aardig wat afdalen richting Heilig Land Stichting ging het daar weer omhoog. Ja ja ja, ik weet het, ik heb het mezelf aangedaan. Dat dacht ik onderweg ook, dus glimlach opzetten en doorlopen!

Vanaf kilometer 40 ging het zwaar hebben over in het geen koolhydraten meer hebben. Ik merkte dat de fut er uit was.
Natuurlijk had ik onderweg m’n voeding wel genomen – mogelijk toch net iets te weinig, of de eerste 10 kilometers toch te snel gelopen (binnen het uur).

Voeding

  • 1 long energy drank (bij de start)
  • 1 liter isodrank (slechts 500ml gedronken)
  • 4 gelletjes
  • 2 guarana shots
  • 2 dextrose tabletten

Bij Nijmegen Zuid-Oost zat de marathon er op (in iets meer dan viereneenhalf uur). Je kon ook altijd meteen merken of je in de buurt van een drop/stad zat, of een parkeerplaats. Er liepen dan wat meer mensen in het bos. Druk was het nergens te noemen, al was het 2e Pinksterdag.

De laatste 5 kilometer was gewoon aftellen, en vol blijven houden. Over het algemeen had ik nu een tempo wat goed en prettig liep, zonder overdreven veel inspanning. Veel meer zat er ook niet echt meer in hoor.

Trappen -railrun Nijmegen - Berg en Dal - 46km - RunHanRun (17)

Het hotel

Na 45,54 kilometer stond ik voor de ingang van het hotel. Een welgemeende en toepasbare Wh00pWh00p kondigde het einde van deze, voor mij tot nu toe langste, ultra trailrun aan.

Op de kamer aangekomen had mijn schat vers fruit geregeld. Heerlijke zoete ananas en mango, Dat deed me goed!
Ook de vertrouwde chocomel ging naar binnen, en verder water.

Bij de intro had ik het er over dat, volgens Garmin Connect, er 400 hoogtemeters in deze route zouden zitten. Diezelfde Garmin, alleen dan de Fenix 6x Pro die om de pols zat en dus de volledige route mij begeleid en gemeten heeft…. Die zei: 654 hoogtemeters.
Als ik dit van te voren geweten had, was ik dan wat rustiger gaan lopen, die eerste 10 kilometer…? Vast niet! Want ik liep gewoon op gevoel, het schermpje op de Garmin stond permanent op de navigatie, dus zonder tempo aanduidingen.

Als de hoogtemeters omgerekend worden naar afstand (100hm = 1km), dan zou de totale afstand 52km vlak zijn. Dat zou dus betekenen dat het mogelijk moet zijn om de 50k wedstrijd op 11 september in Winschoten onder de 5 uur te lopen….  Kom je mij aanmoedigen?

Na een (in mijn ogen) welverdiende douche heb ik even lekker een uurtje op bed gelegen. Omdat de endorfine nog door het lijf gierde bleven de ogen open. Lekker muziekje aan en wat appen. De uitnodiging van m’n schat om nog even mee te gaan wandelen heb ik beschaafd doch zeer weloverwogen afgeslagen.

Dat was dag 1….

De volgende morgen

Het is altijd even afvragen hoe het met de benen, en de rest van het oude lijf is in the morning after. En eerlijk gezegd voelde alles goed. Geen spierpijn, enkel een beetje stram.

Met de receptie had ik afgesproken dat ik in de ochtend nog kon laten weten of een late checkout gewenst was. Immers, dan kon ik na het rondje N70 rennen nog even relaxed douchen. Want om naast mij in de auto te zitten nadat ik hardgelopen heb, dat is niemand aan te raden.

Eerst mijn studentje maar even gedropt bij de HAN, om daarna alles klaar te maken voor een rondje Berg en Dal.

N70

Je hebt al gelezen hoe ik er bij kwam om de N70 te gaan rennen. En ik weet nu ook waarom het hier Berg en Dal heet.

Alleen is dat niet de beste naam. Een betere naam zou zijn:  Berg en Dal en Berg en Dal en Berg en Dal en Berg en Dal en Berg en Dal en Berg en Dal en Berg en Dal en Berg en Dal en Berg en Dal.

Wanneer we op de zondagochtend 2 uur gaan rennen in en om Vasse (Twente), dan scoren we meestal zo rond de 180 à 230 hoogtemeters gedurende 19 à 21 kilometer.

Hier, in ons ‘vlakke’ Nederland, waren het er 450 in anderhalf uur. En ruim de helft van die hoogtemeters was wandelend omhoog. Rennen was geen optie, zelfs niet als ik gisteren geen ultra trail had gerend.

Waarom direct de dag na een 46km ultratrail weer rennen, en hoogtemeters opzoeken? Nou, als training. Van andere ultrarunners heb ik begrepen dat een back-to-back een hele goede training is om te doen. Met name als je niet de mogelijkheid hebt om regelmatig lange, en dan ook echt heel erg lange stukken te gaan rennen.

Want, je begint wel vermoeid aan een run -en dat was te merken- met het voordeel dat de impact op het lichaam zelf minder zwaar is. Denk hierbij met name aan de knieën. Die krijgen minder klappen achter elkaar te verduren. Toch is de trainingsimpact op de spieren aardig vergelijkbaar.

En ja, twee dagen achter elkaar heerlijk crossen door de bossen – wie wil dat nou niet?

De N70 zelf is een uitdagend rondje. Die 450 hoogtemeters merk je goed! De stukken naar beneden zijn regelmatig steil genoeg dat je wel moet afremmen, want naar beneden denderen lukt daar domweg niet. Wel jammer, er zaten nog aardig wat semi-verharde en asfalt stukken in de route.

Kortom – dat waren twee geweldige dagen crossen door de bossen bij Nijmegen.

Ontdek meer van Run Han Run

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder