De dag had beter kunnen beginnen. Op de wekker had ik namelijk de tijd keurig aangepast naar kwart over zes. Alleen…. had ik het alarm niet aangezet!
Gelukkig werd mijn vrouw ‘vroeg genoeg’ wakker, gaf mij een lief kusje en zei “Volgens mij heb je de wekker niet gehoord”. Dat was om tien over zeven….. Ik liep dus al meteen achter op de planning.
Onderdeel van die planning was om met de trein naar Nijverdal te gaan. Het startpunt ligt op loopafstand van het station. Dan had ik om tien over zeven op de fiets moeten zitten om de trein te halen. Goed, dat werd hem dus niet.
Een goede voorbereiding…
Is het halve werk. En gelukkig had ik alles al klaar liggen, en het racevest ingepakt. Op de iso/sportdrank na. Een half uurtje na het ontwaken stapte ik in de bolide en tufte ik naar Nijverdal.
Aldaar aangekomen een prima parkeerplekje kunnen vinden, handig als je een kleiner autootje hebt. Dan pas je vaak nog net ergens wèl tussen, waar de dikke bakken verder moeten zoeken naar een plekje.
Startnummer ophalen, paar bekenden zien, paar bekenden niet zien (sorry Bram, Robert, Nicolette, Benno & Steven), intro voor het vlog filmen, schoenen vastdraaien (BOA systeem) en het Garmin horloge startklaar zetten (incl. route).
Het vlog
Deze keer maar weer een vlog gemaakt. Het weer was lekker, en echt hard ga ik toch niet tijdens een ultra. Dan lukt het nog wel om onderweg te praten.
Bovendien, het is een geweldige mooie omgeving, die wil ik je niet onthouden! We liepen dus over de Sallandse Heuvelrug. Eerst een zuidelijke lus van net geen 25km, daarna de rest aan de noordkant van het gebied.
Ok – genoeg geschreven, hier is het beeldverslag van de run!
De nasleep
Nu ik al weer even thuis ben, weet ik het zeker. Het was absoluut een goede beslissing om te stoppen. De knie is nu vervelender dan tijdens het lopen. Dat komt met wat tijd (meer dan ik waarschijnlijk hoop of wens) wel weer goed.
Tot die tijd – rustig aan!
Vind ik het jammer dat het, net zoals een maand geleden, weer niet lukte om die 50 ultra te finishen? Nee, eigenlijk niet. Want, ik had al wel ingeschat dat de kans kleiner was dat ik hem vandaag zou uitlopen, dan dat de knie helemaal niet zou opspelen.
Wel jammer dat het al zo vroeg gebeurde! Bovendien denk ik dat dat misschien wel een beetje een slecht teken is. Bagger.
De volgende run op de agenda is 9 april – daar staat wederom een 50k, maar het lijkt me slimmer om daar een relaxte 25 van te maken. Alle opties zijn nog open, ik heb me er nog niet voor ingeschreven. Daar wacht ik ook nog even mee.
Maar goed – als je wilt weten wat er gaat gebeuren, meld je hieronder dan even aan. Krijg je een mailtje als er weer een blog online komt.
Bedankt dat je het blog gelezen hebt, en de video gekeken hebt (en zo niet, doe dat dan alsnog even, hij is maar 5 minuten).
En onthoud – maak die kilometers en blijf lachen!
Mooi geschreven Han en jammer dat je knie ging opspelen. Je was er al bang voor. Maar toch wel balen! Beterschap!!
dank je Dagmar!