Duits, op een Nederlandstalig blog? Echt waar? Nou nee, maar dit is wel exact waar het om gaat. De eerste zin van de email die gisteravond binnenkwam.
Inderdaad, de Rothaarsteig marathon in oktober, waar ik zo lekker voor aan het trainen ben, is toch afgelast. Bagger, bagger bagger!
Natuurlijk zat de mogelijkheid er in, dus rekening houd je er wel mee. Maar toch.
Grote evenementen mochten al niet doorgaan, echter valt deze run niet echt onder een groot evenement. De laatste keer dat ik naar de startlijst voor de 42,195 meter keek, waren er 126 deelnemers. Een evenement buiten, met de start vanuit een klein (heel klein) dorpje, en dan direct de heuvels in. Mwoah.
Eigenlijk had ik ingeschat dat het wel door zou gaan. Helaas trekt het aantal besmettingen aan, mogelijk vanwege mensen die zich niet (voldoende) aan de gevraagde maatregelen houden. In het dagelijkse leven neemt anarchisme en libertariaans gedrag toe. Kijk maar naar de toename van populistische en extremistische partijen, met groeiende aanhang. Ikke-ikke-ikke is de baas.
Wat nu dan…?
Allereerst gekeken naar alternatieven. Want, die zijn er wel, op de hardloop agenda. Wanneer je dan 1 stap verder kijkt…. Afgelast, Geannuleerd, Verplaatst. Het gaat gewoon niet door.
Zondag gaan we met een gedreven groep verder met onze training, er staat een trailrun van 29km op de planning. Tijdens de run gaan we eens met elkaar in conclaaf wat we gaan doen. Want, het is toch wel een doel wat je voor ogen hebt. Eeeh, had.
Als optie kunnen we de route van de Rothaarsteig marathon gewoon met elkaar gaan rennen. De hotels en pensionnetjes zijn al geboekt, alhoewel die ook nog (kosteloos) geannuleerd kunnen worden. Ja, daar was bij het boeken wel over nagedacht natuurlijk.
En als dat voor de meerderheid niet leuk of interessant genoeg is, nou ja, dan maar gewoon een lekker weekendje weg en wandelen? Of stiekem toch de volle 42km gaan rennen?
Immers, de GPX route is openbaar. Dan is het alleen nog een kwestie van genoeg voeding en vloeistof meenemen.
Moet kunnen!