Een maand geleden kwam het bericht dat de wedstrijd waar ik -en nog een stel anderen- zo heerlijk voor aan het trainen waren niet door gaat. Om dan maar meteen even het goede nieuws te geven: ik ga hem wel lopen. Nou ja, rennen dan dus eigenlijk.
Eerst werd Berlijn al door de neus geboord, en nu dan ook de Rothaarsteig Marathon in Sauerland. Mooi niet!
Nicole, Jurgen en ik hebben besloten om hem toch te gaan rennen. Gewoon samen met z’n drieën. Omdat we alle drie al in top vorm zijn hebben we zelfs nog even gekeken of we hem eerder konden gaan lopen. Dat is helaas niet gelukt, want qua planning kregen we het niet rond.
Nicole en Han in topconditie. Foto: Marco
Waarom dan eerder?
Nou, om de simpele reden dat we er klaar voor waren. De vorm was er, de afstand zit in de benen, laat maar komen! Zo hadden we een tijdje terug een afstand van 29km op de agenda staan. Het liep iets anders (pun intended).
De guru van de route had halverwege ergens besloten om toch niet voor de 29 te gaan – het was zijn dag niet (gebeurt iedereen Bas!). De groep splitste op, en de echte bikkels gingen verder. Niet helemaal volgens planning werden het uiteindelijk 34 kilometers en een beetje (dank je Henri!). Als toetje hebben we de laatste kilometers ook nog eens een beetje versneld. Oh ja, we waren daar al echt klaar voor de 42km.
Sterker nog, die dag was het geen probleem geweest om er nog even 7 achteraan te lopen. Verstandig als we zijn (kuchkuch) hebben we dat niet gedaan.
Dat was 30 augustus. Garmin vond het zelfs een tempo training. Wat me verbaast, omdat we gemiddeld niets harder hebben gelopen dan normaal op de zondagochtend. 6 minuten per km. Het enige wat we deden was wat verder en langer rennen.
Eén van de tien klimmen omhoog bij de Klippenlauf (zie hieronder). Foto: Marco
Voorbereiding
Twee weken geleden zijn we met 8 lopers van de Streu Trailrunners naar Hörstel in Duitsland gegaan, om daar de Klippenlauf route te rennen. 25 km met 10x een ‘klip’ op en af. Dat ziet er dan zo uit.
En neem gerust aan dat er klippen bijzaten die je niet zomaar meer omhoog kon rennen. Ik niet in ieder geval.
Als je het bij elkaar optelt, kom je uit op 663 hoogtemeters.
Komende zaterdag lopen we de laatste lange training, tijdens de Run Forest Run Springendal run, 34km maar weer. Een officiële wedstrijd zelfs! Alleen dan voor de fun. Daarnaast gaan er nog wat anderen van de Streu Trailrunners mee, en er zijn er nog een aantal die de 25km gaan lopen.
Ik kijk uit op een leuk dagje trailen! Nou ja, zo lang doen we er natuurlijk ook niet over.
Bekijk de promovideo met mooie beelden van het gebied waar we rennen (onze ’thuishaven zeg maar’).
Na deze langere afstand begint de taper. Iets minder vaak, en iets minder intensief, en iets minder ver blijven lopen en trainen. Met als doel de conditie op peil te houden, terwijl het lichaam wat tijd krijgt om te herstellen en energie op te slaan.
Dan gaan we 17 oktober knallen in de heuvels van Sauerland!
