Waar moet ik beginnen? Er valt zoveel te vertellen over m’n nieuwe, witte, schoenen – de Saucony Endorphin Speed.
Of dacht je echt dat RunHanRun aan de speed is gegaan tijdens het rennen? Schrik niet, Tuttel doet geen drugs.
Eerst maar even iets over die titel van dit blog. Mijn loopmaatje Rayner vond dit ‘de ideale’ titel voor een stukje over m’n nieuwe schoenen. Daar kwam hij op tijdens een lekkere duurloop. Als ik het me goed herinner toen we met onze hardloopclub (Ja, de Mooie Vrouw inderdaad), een goede halve marathon renden, grotendeels over de route van de Pickmaijer. Tja, daar vraagt die naam van de schoen natuurlijk wel een beetje om….
Laat ik als tweede maar vast een spoiler geven. Ik heb een nieuwe favoriete schoen. Een jaar geleden maakte ik al een top zoveel overzicht van mijn favoriete schoenen. Daar staat de Saucony Endorphin Speed nu boven.
De derde dienstmededeling – er is geen vlog van deze nieuwe schoen, in tegenstelling tot de vorige keer met de Hoka One One Rincon en de Hoka One One Evo Speedgoat. Je leest zometeen wel waarom. Wel een stukje video trouwens, helemaal onderaan…
De Endorphin Speed doet z’n naam eer aan…
…want de schoen wil alleen maar snel gaan.
Serieus, ik heb het echt geprobeerd: langzaam rennen op deze schoen. Het lukt domweg niet!
Kijk maar eens naar deze twee grafieken, allebei van ‘een rondje’ waarbij de intentie simpel was. Lekker comfortabel en relaxed op tempo rennen. Voor mij is dat tussen de 5:20 en 5:00, een beetje afhankelijk van de omstandigheden en hoe vermoeid ik wel/niet ben op dat moment.
De run van vandaag (16.5km)
Run 2
De run van ongeveer 2 maanden geleden (de 2e keer dat ik op de Speeds rende – 11.5km):
Run 1
Zie je een overeenkomst? De schoenen houden van Speed! Ze willen gewoon harder.
De hartslag was in beide gevallen vanaf een minuut of 15/20 redelijk hetzelfde voor de rest van de run, terwijl de snelheid toenam.
Run 2
Run 1
Mocht je je afvragen waarom de hartslag bij run 2 wat ‘ruiger’ is dan bij run 1…. Vandaag was ik beduidend wat vermoeider dan bij run 1, bovendien waaide het steviger.
(en twee weken geleden ‘even’ een Trailmarathon gerend met 950 hoogtemeters)
Waar het om gaat – de hartslag blijft redelijk hetzelfde, terwijl de snelheid echt wel toenam.
Dat de tweede keer dat ik op de Speeds liep (run 1) echt snel ging, werd achteraf bevestigd door de Garmin Phenix 6X Pro. Op 3 verschillende afstanden had ik een PB neergezet. En ik had niet eens echt gepushed!
3 nieuwe PB’s in één run.
Er is nog één ding wat ik er van vindt, of denk te vinden. De schoen heeft even een paar kilometer nodig om ‘op te warmen’. Net zoals jezelf. De indruk die ik krijg is dat, naarmate de schoen wat opgewarmd is, hij soepeler en beter loopt, met meer bounce en souplesse. Gek he? Kan natuurlijk aan mijzelf liggen, maar het is in ieder geval de indruk die ik er van heb. Doe er mee wat je wilt…
Waarom de keuze voor de de Endorphin Speed?
En bijvoorbeeld niet de grote broer, de Endorphin Pro, of het zusje, de Endorphin Shift?
Het antwoord daarop is eigenlijk ook de reden waarom ik geen vlog gemaakt hebt van deze schoenen. Want, die zijn er al. Veel, heel veel zelfs.
Een aantal ShoeTubers volg ik al wat langer, en ik weet dus hoe zij schoenen beoordelen – en hoe zich dat verhoudt tot mijn ren-capriolen. Ik kan je de volgende channels dan ook van harte aanbevelen:
Run Like Heller – Jamison Michael – Edd Bud – The Ginger Runner
Op basis van die vlogs bleek al snel dat de Speed eigenlijk de ‘betere’ schoen is. Voor mij dan hè, als elite midpacker. Natuurlijk is het leuk en stoer om op een (dure) carbonfiber plated shoe te gaan rennen. Maar gaat dat verschil maken. Echt verschil voor een elite jogger? Neuh. Dat denk ik niet.
Nog even los van het feit dat de Pro ook nog eens behoorlijk prijzig is.
De Endorphin Pro heeft dus een carbon plate in de schoen. De Shift helemaal niet, en de Endorphin Speed – tja – die heeft een nylon plate.
Wel het voordeel en effect van een carbon plate, maar niet de serieuze stijfheid van dat carbon. Menigeen die beide schoenen hebben, als tester of als runner, die komen tot de conclusie dat de Endorphin Speed hen beter bevalt. Ook mijn runneef Thijs zei dat tegen mij.
Vandaar de keuze voor de Endorphin Speed.
Wil je de keuze begrijpen, kijk dan naar de eerder genoemde ShoeTubers met hun review:
Loopt een schoen met (carbon/nylon) plaat anders?
Een heel erg kort door de bocht antwoord is: ja. Maar, dat is te kort door bocht.
Nou is het moeilijk vergelijken, als je enkel op de Endorphin Speed hebt gerend, als schoen met een nylon plaat er in. Dus ga ik hier vooral af op de informatie van de 4 eerder genoemde ShoeTubers, maar er zijn er nog veel meer die ik kijk/volg (Seth James Demoor – Kofuzi – The Run Testers – Believe in the Run – RoadTrailRun – Connor (Running Warehouse)).
Na een run op de Speeds voel ik, kortdurig, een iets andere ‘spanning’ in de kuiten. Niet lang, het begint ongeveer een 45 minuten na de run, en anderhalf uur later is het weg. Zal vermoedelijk nog een stukje ‘nieuwigheid’ zijn, aangezien ik nu in totaal al een whopping 5x op de Endorphin Speeds heb gerend, voor een afstand van 73.5km sinds 2 september. Oh ja, ik ben zuinig op deze schoenen, want ik wil ze dolgraag tijdens een 10km of HM wedstrijd aan doen! Maar dat duurt nog wel even ben ik bang voor.
Tijdens het rennen echter, en dat is het mooie van de Speeds, merk ik absoluut niet dat er een nylon plaat in zit. Misschien is dat zelfs wel een beetje jammer. Als je iets ‘fancy’ hebt qua nieuwe schoenen, dan wil je dat toch merken?
Aan de andere kant is het een compliment van jewelste aan Saucony. Ze hebben het dus voor elkaar gekregen om een redelijk hard stuk plastic toe te voegen aan een zool van een hardloopschoen, waar je niets van merkt.
Er is meer dan alleen een nylon plaat
Er is echter nog een reden waarom deze schoen m’n nieuwe numero uno schoen is. De middenzool. Die is gemaakt van hetzelfde soort materiaal (PeBA) wat Nike ook gebruikt in hun top-off-the-line schoenen voor elite runners. Die schoenen die niet te betalen zijn, en nog geen 200 kilometer meegaan. Ja, ik heb het over jou Alphafly.
Dat materiaal heeft een fenomenale demping, iets wat je kan zien op onderstaande footage (hahaha, pun intended) van de allereerste keer dat ik op de Endorphin Speed aan het rennen was. Op de loopband, zodat ze mooi schoon blijven, want mochten de schoenen totaal niet bevallen, dan kan ik ze nog terug sturen.
Naast die extreme zachte demping geeft dit PeBA materiaal ook heel veel energie terug, tijdens de afzet. Volgens Saucony zelf is het 88%. Dat schijnt heel veel te zijn – ik geloof dat dus gewoon.
Hoe dan ook, ze zijn qua demping zelfs zachter dan de Hoka One One Bondi – en dat is de schoen van Hoka met de zachtste zool. Dat zegt wat, toch?
Het is trouwens ook erg leuk om balans oefeningen te doen op de Speed. Dat gaat niet! Ze zijn dan zo instabiel als wat. Mocht je trouwens overproneren (wat ik vroeger deed), dan is deze schoen geen slimme keuze.
Zodra je echter gas geeft op de Speeds, wat niet zo heel moeilijk is zoals je hierboven al zag, dan is de schoen in ene niet meer instabiel. Dan gaat die als een trein, recht vooruit.
Goed, om af te sluiten hier nog wat beelden (dank Alexander!) van de toen-nog-helemaal witte schoenen.
Let vooral op de demping en hoe ver de zool ‘plat gedrukt’ wordt. Goed te zien tijdens de super-slow-motion, bij de linkervoet.
Zijn er dan geen nadelen?
Nou, eigenlijk wel. Eentje voor zover ik in de net geen 75 kilometer heb kunnen ontdekken. Grip.
Ho, stop – geen paniek! De grip is geweldig! Ook op natte ondergrond, en met bladeren. Het is immers herfst. Maar er waren wat plekken, met name onder bomen, waar het asfalt een beetje ‘groenig’ was van de bomen. Combineer dat met vochtige grond, en ja, dan is het glad. Dan wil je even goed op je stappen letten. Komt dat vaak of veel voor? Nee man! Be happy, don’t worry.
Maar dat is dan ook alles. De rest is simpelweg top. Allemaal keurig uitgelegd in de vier video’s hierboven van runners die er misschien wel meer van en over weten dan ik. Dus, mocht je die video’s nog niet gekeken hebben, het is de moeite waard.
