Wat is Nederland toch mooi! Daar kom je niet zo snel achter als je op het asfalt blijft. Daarom is trailrunnen ook zo fijn. De laatste trailrun van 2020 was dan ook een echte beste, want het was de langste afstand ooit gerend voor mij. De Berkelmarathon.

Eigenlijk is dat de naam die wij er zelf aan gegeven hebben. Het is namelijk een bestaande route die van het station van Zutphen naar het station van Vorden loopt, en dan door naar het station van Ruurlo. Het zijn dus twee ‘station-routes’, aan elkaar geplakt.

De route van de Berkelmarathon

Hoe kom je er op

Ho ho ho, om nog even een Kerstterm te gebruiken, niet zo snel. Dit idee kwam helemaal niet bij mij vandaan! Jurgen is de schuldige.

Na de Wolfskop marathon, een goede twee maanden geleden, kwam Jurgen deze route tegen in een nieuwsbrief van MudSweatTrail. Hij liet weten dat best een leuke route te vinden en vroeg of ik er eens naar wilde kijken. Zijn mening deelde ik, het zag er absoluut uit als een leuke route!

Die zouden we vast nog wel een keertje gaan rennen.

Tijdens een wekelijkse zondagochtend, wanneer we altijd lekker trailen bij Vasse, in Twente, waren we zoals altijd lekker aan de kwek toen het onderwerp ‘nog een marathon’ naar voren kwam. Binnen diezelfde twee uur rennen hadden we afgesproken dat we nog wat zouden doen, dat het de Berkelmarathon zou worden, en dat het tussen Kerst en Oud & Nieuw van 2020 zou gebeuren.

Lekker daadkrachtig, daar houden we van.

Jurgen was uiteraard meteen verkocht, Rayner en Nicole hadden er ook zin in, en zowel Bianca als Bas leek het heel leuk om mee te gaan tot Vorden. 27km vonden ze wel genoeg, met name omdat ze niet echt voor een marathon afstand getraind hadden in 2020.

Andere hazen voor de Berkelmarathon

Iets van twee weken voor de Berkelmarathon liet Gerjan weten het ook wel leuk te vinden om mee te gaan, of dat kon. Ja, natuurlijk kan dat! Gezellig!

Hij koos er ook voor om de 27km van Zutphen naar Vorden te rennen. Eerder in het jaar had hij een stevige blessure opgelopen met een andere hobby van hem. Een volle marathon was Gerjan nog even te gek.

En een week van tevoren gaven Bas en Bianca aan, afzonderlijk van elkaar, dat ze er toch van af zagen. Bianca haar lijf vroeg om wat meer rust en Bas zat klem met z’n tijd.

Wij blij dat Gerjan zich bij ons had aangesloten! Want, laat ik dat alvast maar vertellen, hij heeft ons uitstekend gehaast en zijn humor heeft ons goed op de been gehouden. Wat een lol heb je dan met elkaar, terwijl je heerlijk buiten aan het rennen bent en een pokke-afstand aan het afleggen bent.

Bianca & Bas, jullie hebben echt wel wat gemist hoor.  Volgende keer wel weer mee?

Verzamelen bij het station

Het plan de campagne voor de dag was niet al te ingewikkeld. Met z’n vieren zouden we naar Ruurlo rijden en daar op de trein stappen. Gerjan reed naar Vorden om daar op dezelfde trein te stappen.

Wel grappig dat Jurgen er dan niet helemaal bij stil staat dat een treinkaartje handig kan zijn…  Zo geregeld met de NS app. Toch handig, die moderne technologie.

En zo stonden we als vijf renners in het hartje van Zutphen. Bij onze ‘start’ voor het station werden we door een paar willekeurige passanten nog even succes toegewenst! Kijk, dat is sympathiek – al hadden ze natuurlijk geen flauw idee van de tocht waar we aan begonnen, we zagen er wel stoer uit met onze trailvesten.

De Berkelmarathon

Als je downtown Zutphen als startpunt hebt, kan het niet anders dat je eerst de stad uit moet rennen, voordat je in de echte ‘buitenlucht’ bent, en op trailpaadjes loopt. Dat viel hier flink mee, in minder dan 2 kilometer liepen we niet langer op asfalt of klinkers, parallel aan de Berkel.

De Berkelpoort – Zutphen
Foto: wikimedia

Dat we langs het water liepen hebben we ook meteen gemerkt. De voeten bleven niet droog, de passen niet stevig, de snelheid op tandje voorzichtig. Mens, wat hebben we geglibberd! Onbetwist een hoogtepunt van de Berkelmarathon in het begin van de winter.

Dan liepen we links van de Berkel, dan weer rechts, menig bruggetje overgestoken en om een meander van de Berkel heen moeten rennen.

Terwijl ondertussen het zonnetje zich af en toe wat liet zien, het 2° was en net niet windstil. Elke loper weet, dat is uitstekend hardloopweer!

Gelukkig hebben we de beelden nog

Ook dit keer heb ik weer wat bewegende afbeeldingen geschoten van onze escapade, zodat je een goede impressie krijgt van de fun die wij beleefd hebben, stukjes van de mooie route kan zien en voor onszelf ter herinnering.

Ik zou het leuk vinden als je de video helemaal kijkt, nog geen 5 minuten, en hem dan ook even een like geeft, dat duimpje omhoog. Om dat te doen, klik rechtsonder dan eerst even op ‘YouTube’.

Helaas zijn niet alle beelden in de video even scherp….  sorry!  Of een gebruikersfout, of te weinig tijd voor de camera om goed te focussen (wat moeilijk schijnt te zijn tijdens beweging).

De marathon begint bij 32 kilometer

Als hardloper weet je dat 30 kilometer nog wel ’te doen’ is. Daarna, daarna heb je elkaar nodig!

Omdat onze haas Gerjan ons uitstekend door de eerste 27 kilometer geloodst had, waren we in goede doen. Geen pijntjes of gezeur, alhoewel Jurgen de dag voor de marathon -niet zo slim- nog even wat zwaar tilwerk had verricht, in de diagonale richting. Dat is niet echt bevorderlijk voor de rug, wat hij dan nu ook wel begon te merken.

Gelukkig kon hij er aardig mee verder rennen, mede dankzij een goede loophouding, zoals hij dat van onze verschillenden trainers geleerd heeft.

Om er voor te zorgen dat we technisch goed zouden blijven lopen had Nicole iets ‘briljants’ bedacht. Ook zij luistert natuurlijk goed naar onze trainers, en ze bedacht zich in ene dat trainert Foppe een handig ezelsbruggetje had om lekker te blijven lopen.

En dat gaat zo:

Door het ‘zingen’ van dit liedje kan je mooi je beentempo hoog houden.

Inderdaad, we hebben gewoon een tijdje een kinderliedje lopen zingen. Dat is niet zo heel erg, en zelfs heel grappig. Totdat je na 300 meter of zo stopt met zingen.

Foppe!!  Bedankt hè!  De 4 volgende kilometers zat dat deuntje continue in m’n hoofd.   Aaaargh!

Conclusie over onze Berkelmarathon

Al met al hebben we een fantastische dag met elkaar beleefd.
We konden met heerlijk weer lekker buiten spelen, hebben goed gelachen, mooie paadjes gelopen, heerlijke boslucht gesnoven en we zijn ondanks het geglibber langs de Berkel niet onderuit gegaan.

Overigens, we hadden wel de afspraak gemaakt dat als iemand onderuit zou glijden in de modder, dat die dan even zou blijven liggen totdat er leuke beelden van gemaakt waren. Wat dat betreft zal ik je dus moeten teleurstellen. Geen leuke beelden van een te enthousiaste hardloper die onderuit is gegaan in de prut.

Deze route is zeker de moeite waard om eens te gaan rennen. Of een gedeelte er van. Want je kan natuurlijk gewoon alleen van Zutphen naar Vorden, of enkel van Vorden naar Ruurlo rennen. Je kan het GPX bestand van de Berkelmarathon hier downloaden.

Heb jij zin om een keer met ons mee te rennen?  Laat het dan weten in een reactie hier onder het blog. Trouwens, iets anders als reactie mag ook hoor, graag zelfs.